Η ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΙΚΟΥ ΠΟΝΟΥ

Ο σωματικός πόνος αποτελεί μια βιο-ψυχο-κοινωνική εμπειρία που βιώνει ο ένας στους πέντε ανθρώπους και μπορεί να αποτελέσειπηγή καταπόνησης και κακουχίας,με επιπτώσεις στην καθημερινή λειτουργικότητα των ασθενών και σημαντικές επιβαρύνσεις για το κοινωνικό σύνολο. Αν και η ανακούφιση του πόνου έχει διεθνώς αναγνωριστεί ως θεμελιώδες «ανθρώπινο δικαίωμα», εντούτοις εξακολουθεί να υπολείπεται σε σχέση με τις πραγματικές δυνατότητες και προόδους της ιατρικής επιστήμης. Μια ποικιλία πολιτιστικών, συμπεριφορικών, πολιτικών, θρησκευτικών και οικονομικών αιτίων έχουν οδηγήσει στην υποθεραπεία του πόνου πολλών ασθενών. Τις τελευταίες δεκαετίες, οι αστοχίες στη χρήση των οπιοειδών στον χρόνιο πόνο οδήγησαν στην άνευ προηγουμένου αύξηση της παράνομης εκτροπής και κατάχρησης των συνταγογραφούμενων οπιοειδών, με διάχυτες κοινωνικές συνέπειες από τον εθισμό, το έγκλημα, και τον υπερβολικό αριθμό θανάτωνλόγω υπερδοσολογίας. Το επιθετικόμάρκετινγκ των φαρμακευτικών εταιρειών, η υπερ?συνταγογράφηση οπιοειδών από τους κλινικούς γιατρούς -λόγω αδυναμίας κατανόησης της εθιστικής τους δυνατότητας―, και η έλλειψη αποτελεσματικών ρυθμιστικών μηχανισμών από την πολιτεία οδήγησαν στη θανατηφόρα «επιδημία των οπιοειδών», τη μεγαλύτερη κρίση δημόσιας υγείας στη Βόρεια Αμερική και την Αυστραλία, αλλά και κάποιες Ευρωπαϊκές χώρες.Όλο και περισσότερο αναγνωρίζεται ότι η αποτελεσματική διαχείριση και θεραπεία του πόνου πρέπει να αποτελέσει κορυφαία προτεραιότητα των εθνικών συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης. Το βιβλίο απευθύνεται όχι μόνον σε ειδικούς στα θέματα του πόνου, όσο και στον μη ειδικό κλινικό γιατρό, τον υγειονομικό και τον ασχολούμενο με τα θέματα της πολιτικής της υγείας, αλλά και το ευρύ κοινό. Σε όλους όσους αναζητούν μια βαθύτερη κατανόηση του πόνου και της σημασίας του για τους ίδιους, τους οικείους και τους ασθενείς τους, καθώς και αυτούς που ασχολούνται με τις κοινωνικές, ηθικές και νομικές συνιστώσες του πόνου.