Τα Φωτεινά Μυαλά δεν έχουν Πατρίδα

Σε αυτό το βιβλίο έχουν συμπεριληφθεί ιστορίες πρωταγωνιστών μέσα στα ερευνητικά εργαστήρια και πίσω από τους εργαστηριακούς πάγκους, γραμμένες όπως εγώ τις άκουσα και όπως δημοσιεύτηκαν κατά καιρούς σε έντυπα και εφημερίδες με την υπογραφή μου ή με ψευδώνυμο. Ιστορίες για πρόσωπα καθημερινά που δε γνωρίζουμε καν ότι είναι γύρω μας και εργάζονται για το καλό και την ευτυχία μας, αλλά που υποσυνείδητα δοξάζουμε το σύμπαν για την ύπαρξή τους. Πρόσωπα ήρεμα που αναβλύζουν δύναμη, που ανατρέπουν νόμους και κανόνες, που τροφοδοτούν την ελπίδα και δεν την αφήνουν να χαθεί. «Φωτισμένα» μυαλά που καθημερινά προχωρούν την ανθρωπότητα ακόμη ένα βήμα μπροστά.
Το κοινό στοιχείο που έχουν οι «πρωταγωνιστές» αυτού του βιβλίου είναι ότι στη ζωή τους δεν επιδίωξαν την πρωτιά και τη διάκριση. Υπηρέτησαν απλά την επιστήμη τους και, κατά τη διάρκεια της προσωπικής τους πορείας, συναντήθηκαν με την επιτυχία. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν μια γοητευτική προσωπική ιστορία, που για να την καταγράψω χρειάστηκε ακόμη και να ταξιδέψω σε αρκετά σημεία της Ευρώπης, προκειμένου να τους συναντήσω στην έδρα τους (Γενεύη, Μόναχο, Βερολίνο, Στουτγάρδη, Σικελία, Κοπεγχάγη, Αθήνα, Ρώμη κ.ά).
Στο βιβλίο συμπεριέλαβα επιστήμονες καθιερωμένους στο χώρο τους, αλλά και νέους ερευνητές, οι οποίοι είτε πέτυχαν ένα κορυφαίο επίτευγμα παγκοσμίως, είτε υπήρξαν πρωτοπόροι και καινοτόμοι σε έναν τομέα, είτε διακρίθηκαν για το συνολικό τους έργο, είτε εξακολουθούν να δουλεύουν αθόρυβα πάνω στο αντικείμενό τους.
Η καταγραφή ξεκινά από το 2005 και φτάνει μέχρι σήμερα, αλλά δεν τελειώνει ποτέ. Αναρίθμητοι ερευνητές διαμορφώνουν τις συνθήκες της σύγχρονης επιστημονικής πραγματικότητας και δυστυχώς απουσιάζουν από τις σελίδες μου. Σε καμία περίπτωση αυτό δε σημαίνει ότι δεν τους γνωρίζω, δεν τους αναγνωρίζω και δεν τους τιμώ. Ευελπιστώ να το κάνω και έμπρακτα στο μέλλον.