ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΗ (5Η ΕΚΔ.), Κουτσελίνη

«Η ανθρώπινη δραστηριότητα, στην πολύπλευρη και πολυδύναμη έκφρασή της είναι φυσικό και επόμενο να δημιουργεί συχνά αντιθέσεις και διαφορές σε τέτοια έκταση και βαθμό, που αναπόφευκτα να ζητούν τη μεσολάβηση και τη διαιτησία του Νόμου.
Όσο η επιστημονική και η τεχνική γνώση προάγονται, τόσο η ζωή γίνεται πολύ πιο περίπλοκη, τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται και η ρυθμιστική παρέμβαση του Νόμου γίνεται επιτακτικότερη, ενώ από την άλλη πλευρά το έργο του επιτηρητή του Νόμου γίνεται πιο δύσκολο. Πράγματι, ο δικαστής, ο δικηγόρος, ο αστυνομικός υπάλληλος στην εκτέλεση του έργου τους θα πρέπει να διαθέτουν σήμερα ένα πλήθος ειδικών γνώσεων, που να σχετίζονται με κάθε εκδήλωση της ανθρώπινης δραστηριότητας, κάτι που είναι πραγματικά αδύνατο. Έτσι, αυτομάτως πλέον δημιουργείται για τη Δικαιοσύνη η ανάγκη να προσφύγει και να ζητήσει τη συνδρομή πραγματογνώμονα, ειδικού για κάθε περίπτωση.
Στο σύγγραμμα αυτό, καταβλήθηκε ιδιαίτερη προσπάθεια, ώστε να δοθούν κατά τρόπο σαφή και εύληπτο και με βάση τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα όλες οι απαιτούμενες για τον ιατρό γνώσεις, που θα τον βοηθήσουν να αντεπεξέλθει σωστά στη δύσκολη αποστολή του πραγματογνώμονα. Παράλληλα, ιδιαίτερη προσοχή και επιμέλεια καταβλήθηκε, ώστε η ανάπτυξη κάθε θέματος να μπορεί να γίνει κατανοητή από τον αστυνομικό, τον δικηγόρο, τον δικαστή, που δεν έχουν ιατρικές γνώσεις, αλλά, εκ των πραγμάτων, αποτελούν τους κύριους συντελεστές στη διερεύνηση μιας ιατροδικαστικού ενδιαφέροντος υπόθεσης. Πιστεύω ότι μία από τις κύριες επιδιώξεις ενός συγχρόνου συγγράμματος Ιατροδικαστικής είναι και η προσπάθεια για την ανάπτυξη ενός κοινού λεξιλογίου μεταξύ των επιστημόνων αυτών, που έχουν διαφορετικό γνωστικό αντικείμενο στην επιστήμη τους, αλλά που εξυπηρετούν έναν κοινό σκοπό, την απονομή της Δικαιοσύνης».