Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΨΑΡΟΥ, ΜΙΚΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Το εικοσιτετράωρο της καθημερινότητάς μας; Μια κόλαση περισπασμού. Περνάμε ώρες ολόκληρες μπροστά σε οθόνες, με συνεχείς ειδοποιήσεις, ατέλειωτα μηνύματα, αιτήματα, πληροφορίες, ανεξακρίβωτες ειδήσεις, φωτογραφίες, βίντεο. Οι συσκευές που κρατάμε μάς καλούν, μας καταδιώκουν, μας κατέχουν. Έχουμε άραγε μετατραπεί σε χρυσόψαρα, στερούμενοι κάθε δυνατότητα να ζήσουμε διαφορετικά, ανίκανοι να σκεφτούμε ή να ελπίσουμε, δεσμώτες της απόλυτης διαφάνειας, βυθισμένοι στον ωκεανό του Ίντερνετ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, υποκείμενοι στον έλεγχο των αλγόριθμων; Η εξέλιξη αυτή δεν είχε προβλεφθεί ακριβώς. Ωστόσο, με αταλάντευτη αποφασιστικότητα, οι νέες αυτοκρατορίες οικοδόμησαν ένα μοντέλο ψηφιακής εθελοδουλείας, χωρίς μέτρα προφύλαξης και χωρίς στρατηγικές πρόληψης. Στον πυρήνα τούτης της εξέλιξης δεν βρίσκεται κάποιος τεχνολογικός ντετερμινισμός αλλά ένα πρόγραμμα που σηματοδοτεί τη μετάβαση σε μια νέα μορφή καπιταλισμού. Αυτή είναι η οικονομία της προσοχής, η οικονομία των εννέα δευτερολέπτων, η οποία επιχειρεί να αυξήσει την παραγωγικότητα του χρόνου ώστε να εξαγάγει από αυτόν ακόμη περισσότερη αξία. Ο χρόνος, λοιπόν, παρατείνεται διά της συμπίεσής του, έχει γίνει ένα ατέρμονο τώρα. Η επιτάχυνση έχει αντικαταστήσει τη συνήθεια με την προσοχή και την ικανοποίηση με τον εθισμό. Ήρθε ο καιρός να στοχαστούμε έξω από τη γυάλα μας.

Περιεχόμενα